موضوعات علمی

10 دقیقه بعد:

ده قاشق چایخوری شکر وارد بدنتان میشود.میدانید چرا با خوردن این حجم شکر دچار استفراغ نمیشوید؟

چون اسید فسفریک،کمی طعم آنرا میپیرد و شیرینی اش را خنثی میکند...

20 دقیقه بعد:

قند خونتان بالا میرود و به ترشح ناگهانی و یکجای انسولین منجرب می شود.کبدتان شروع میکند به تبدیل قند

به چربی تا قندخون،بیشتر از این بالا نرود.

40 دقیقه بعد:

حالا دیگر جذب کافئین کامل شده،مردمک هایتان گشاد میشود،فشار خونتان بالا میرود و در پاسخ به این

حالت،کبدتان قند را به داخل جریان خون رها میکند.پیرنده های آدنوزین مغز حالا بلوک میشود تا از احساس

خواب آلودگی جلوگیری کند.

45 دقیقه بعد:

ترشح دوپامین افزایش پیدا میکند و مراکز خاصی در مغز که حالت سرخوشی ایجاد میکنند تحریک میشوند.این

همان میکانیسمی است که در مصرف هروئین به ایجاد سرخوشی منجرب میشود.

60 دقیقه بعد:

اسید فسفریک موجود در نوشابه ،داخل روده کوچک،به کلسیم،منیزیم و روی میچشبد.متابولیسم بدن افزایش

پیدا میکند.میزان بالای قندخون و شیرین کننده های مصنوعی،دفع هر چه بیشتر کلسیم را از طریق ادرار باعث

می شود.

مدتی بعد تر:

کافئین در نقش یک داروی مدر(ادرارآور)وارد عمل میشود.حالا دیگر کلسیم و منیزیم و روی که قرار بود جذب بذن

شود،بیش از پیش از طریق ادرار دفع می شود و به همراه آن مقادیر زیادی آب،سدیم و دیگر الکترولیت ها نیز از

دست میرود.

... و بالاخره:

کم کم آن غوغایی ک در بدنتان ایجاد شده بود فروکش میکند و نوبت به افت قند میرسد.در این مرحله  یاخیلی

حساس و تحریک پذیر میشوید یا خیلی کرخت و بی حال.حالا دیگر تمام آن آبی را که از طریق نوشابه وارد بدن

خود کرده بودید،دفع کرده اید؛آبی که میشد به جای اسید و کافئین و شکر،حاوی مواد مفیدی برای بدنتان

باشد.تا چند ساعت بعد اثر کافئین هم از بین میرود و شما هوس یک نوشابه دیگر می کنید.